به‌گزارش میراث آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان غربی، ۲۳ خرداد ۱۴۰۲ به‌مناسبت ثبت ملی قصه‌گویی ایرانی، همزمان با سراسر کشور زنگ قصه‌گویی ایرانی با حضور حسن سپهرفر، پژوهشگر مردم‌شناسی و کارشناس میراث ناملموس اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان غربی، زهرا آبسوران مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان، و تعدادی از مدیران و کارشناسان ارشد برخی از دستگاه‌ها، حضور اولیا، مربیان و کودکان و نوجوانان در محل موزه کودک کانون پرورش فکری کودک و نوجوان استان به صدا درآمد. 

پژوهشگر مردم‌شناسی و کارشناس میراث ناملموس اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان غربی در این مراسم اظهار کرد: قصه و قصه‌گویی از گذشته‌های دور در بین انسان‌ها معمول بوده و کمتر کسی از بزرگسالان است که در عصر حاضر با جمع شدن در منزل بزرگی و گوش جان سپردن به قصه‌های بلند شب‌های زمستان از زبان مردم عام یا راویان آن «آشیق‌ها» خاطره‌ای نداشته باشد. 

حسن سپهرفر افزود: لذا همه ما نیز قصه‌هایی را که والدین یا پدر بزرگ و مادر بزرگ‌ها و… راوی آن بودند، در خاطر داریم که در میان مردم سینه به سینه و نسل به نسل دست به دست شدند و برای همان مردم فرهنگی را ه‌وجود آوردند که از آن به ادبیات شفاهی یاد می‌شود.  

او ادامه داد: از این رو متن قصه‌ها بدون شناخت نقل‌کننده آن، معمولا شفاهی بوده و ماهیت گفتاری ساده و روان دارد، با محورهایی همچون رزمی و گاه عاشقانه و گاه با زبانی کودکانه که نهایتا پایان آن معمولا با روایت‌های خوش و پیروزی شخصیت‌های حق به پایان می‌رسد.  

سپهرفر تصریح کرد: از منظر مردم‌شناختی، روایت و نقل این گونه داستان‌ها و سایر ادبیات شفاهی مردمی خصوصا برای کودکان صرفا نمی‌تواند یک مولفه شنیداری تلقی شود، بلکه هنر قصه‌گویی نیز نقش و کارکردهایی دارد، چنانکه آشنایی کودک و نوجوانان از طریق قصه با محیط اطراف و آگاهی به ذات شخصیت‌های داستانی و اندیشه کارهای خوب و نیک می‌تواند فضایی را به‌‌وجود آورد که نه تنها می‌توانند آن را سر لوحه رفتاری مناسب برای خود قرار دهند، بلکه راه برای برقراری ارتباط نزدیک، درک بهتر رفتارها، قدرت تفکر و تمرکز رشد خلاقیت، حس زیبایی‌شناسی، تقویت مهارت‌های زبانی حافظه و عزت نفس ارزش‌های خانوادگی و...  را برای کودکان و نوجوانان هموارتر می‌کند.