محوطۀ باستانی سیلک یکی از ارزشمندترین آثار باستانی ایران و جهان است که از حدود 8000 سال پیش (از دوران نوسنگی تا دوران ماد)، شواهد و مدارک تحولات زندگی بشر را در خود نگه داشته است. این محوطه شامل تپۀ شمالی (سیلک کوچک) به مساحت حدود 5 هکتار، تپۀ جنوبی (سیلک بزرگ) به مساحت حدود 8 هکتار، گورستان الف و گورستان ب است. این تپهها به ترتیب از قدیم به جدید آثار دوران مختلف تمدن بشری شامل عصر نوسنگی، عصر مسوسنگ، دوران شهرنشینی، عصر آهن و دورۀ ماد را به نمایش میگذارند. مهمترین آثار تمدنی شناخته شده در سیلک شامل: نخستین روستاها و خانههای ساخته شده به دست بشر، نخستین جانوران و گیاهان اهلی، نخستین کورههای پخت سفال و ذوب فلز و نخستین آثار خط و نوشتار میباشند. این محوطه در طی سالهای 1312، 1313 و 1316 هجری شمسی، برای نخستین بار توسط هیئت باستان شناسی فرانسوی، به سرپرستی رومن گیرشمن مورد کاوش قرار گرفت. همچنین در طی سال های 1380 تا 1385 ه.ش، محوطه توسط هیئت باستان شناسی ایرانی به سرپرستی دکتر صادق (شاپور) ملک شهمیرزادی مورد کاوش و بازنگری قرار گرفت. علاوه بر آن، این محوطه در سالهای 1387 و 1388 توسط دکتر حسن فاضلی کاوش شد. نتایج این پژوهشها در چندین جلد کتاب به چاپ رسیده و در دسترس همگان قرار دارد. این اثر در تاریخ 24 شهریور ماه سال 1310 ه.ش، به شمارۀ 38 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و در فهرست آثار نامزد برای ثبت جهانی قرار دارد.
وضعیت پارکینگ: دارد
تلفن: 03155331883
نشانی شبکه های اجتماعی موزه:
اینستاگرام tape sialk